«Μεγαλοβδόμαδο ζύγωσε η Ανάσταση» μας θυμίζει ο στίχος από τον «καπετάν Μιχάλη» των Ν. Καζαντζάκη και Μ. Χατζιδάκι. Μια γιορτινή περίοδος που συνδέεται, ιδιαίτερα για τους απόστρατους και τους συνταξιούχους, με τις αναμνήσεις μας, την επιστροφή στον τόπο που γεννηθήκαμε και το πασχαλινό γλέντι. Όμως ποια Ανάσταση και ποια γλέντια μπορούμε να προγραμματίζουμε σήμερα που η ζωή μας ανεβαίνει μόνο το Γολγοθά των βάρβαρων αντιλαϊκών πολιτικών; Ποιος απόστρατος, ποιος συνταξιούχος, μπορεί να πάρει την οικογένειά του και να πάει στην ελληνική επαρχία, να βιώσει τη χαρά της γιορτής; Μήπως το επιτρέπουν οι καθηλωμένες συντάξεις πείνας και τα δώρα των γιορτών που οι κυβερνήσεις μας έχουν αφαιρέσει εδώ και χρόνια; Το επιτρέπουν τα πανάκριβα καύσιμα και οι αυξήσεις-φωτιά στα τρόφιμα και στα άλλα βασικά καταναλωτικά αγαθά; Μπορούμε με τις πετσοκομμένες συντάξεις να στρώσουμε το γιορταστικό τραπέζι και να πάρουμε ένα δωράκι στα εγγόνια μας; Μήπως θα αντισταθμίσουν τις τεράστιες απώλειες στις αποδοχές μας, τα προεκλογικά πασχαλινά «δωράκια» των 200, 250 ή 300 ευρώ σε όσους οι τιποτένιες αυξήσεις δεν κάλυψαν την προσωρινή διαφορά; Μήπως θα τονώσει την αγοραστική μας δύναμη, το επιπλέον μέρισμα (150 ευρώ περίπου) των αποστράτων του Μ.Τ.Σ για το 2022; Αντί η κυβέρνηση να προσπαθεί να μας ξεγελάσει με έκτακτα επιδόματα και να «χρυσώσει το χάπι», ας επαναφέρει εδώ και τώρα, από αυτό το Πάσχα, την καταβολή της 13ης και 14ης σύνταξης.
Η μαύρη αλήθεια είναι πως η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, κόβουν αυθαίρετα από τους συνταξιούχους και τις λαϊκές οικογένειες και δίνουν πακτωλούς χρημάτων στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Αλλά δεν κόβουν μόνο τα δώρα και τις συντάξεις μας, πετσοκόβουν τους προϋπολογισμούς για τη δημόσια υγεία, τη λειτουργία των νοσοκομείων, την ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη. Το ίδιο γίνεται στη δημόσια παιδεία, τις δημόσιες συγκοινωνίες, σε όλους τους βασικούς τομείς που αφορούν τη ζωή του λαού μας. Είναι οι πολιτικές που βάζουν το επιχειρηματικό κέρδος πάνω από τις ζωές μας. Είναι οι πολιτικές πουν γίνονται αιτία για τα προδιαγεγραμμένα εγκλήματα σε βάρος του λαού, όπως αυτό με τη σύγκρουση των τρένων “μες στην κοιλάδα των Τεμπών”. Είναι οι κυβερνήσεις που συνεχίζουν αυτές τις πολιτικές, όπως με την παράδοση του νερού, κοινωνικού αγαθού, στους επιχειρηματικούς ομίλους. Είναι οι πολιτικές της Ε.Ε. που στρέφονται ενάντια σε όλους τους λαούς της Ευρώπης και ξεσηκώνουν τις μεγάλες κινητοποιήσεις στη Γαλλία για την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
Η απάντηση σε όλα αυτά που ταλανίζουν τις ζωές μας, ιδιαίτερα των αποστράτων και των συνταξιούχων, βρίσκεται στο δρόμο των μαζικών αγώνων. Όσοι περισσότεροι κατεβαίνουμε στις κινητοποιήσεις και συντονίζουμε το βήμα μας με τους εργαζόμενους, τόσο αυξάνεται η δύναμη μας να διεκδικήσουμε λύσεις και να ανατρέψουμε την κατάσταση που μας έχει επιβάλλει η κυβερνητική πολιτική.
Πασχαλιάτικα λοιπόν, με λαμπάδες την πίστη στο δίκιο του αγώνα μας, η Κίνηση Αποστράτων Αστυνομικών ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων. Την Τρίτη, 4 Απρίλη και ώρα 10.00 είμαστε παρόντες στην παναττική συγκέντρωση μπροστά στο Υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 29) και στην πορεία που θα ακολουθήσει στο γραφείο του πρωθυπουργού (Μέγαρο Μαξίμου).
Αγωνιζόμαστε και διεκδικούμε:
- Ουσιαστικές αυξήσεις σε όλες τις συντάξεις. Να καλύπτουν το ύψος του πληθωρισμού και το σημερινό κόστος μιας ζωής με αξιοπρέπεια. Κατώτερη σύνταξη στο 80% του κατώτερου μισθού.
- Ενσωμάτωση της προσωπικής διαφοράς στις καταβαλλόμενες συντάξεις σε όλους τους απόστρατους και συνταξιούχους.
- Καταβολή της 13ης και 14ης σύνταξης με έναρξη το Δώρο του Πάσχα.
- Άμεση καταβολή των οφειλόμενων αναδρομικών σε όλους, δίχως αγωγές, δικαστήρια και άλλα προαπαιτούμενα.
- Οι συντάξεις χηρείας να καταβάλλονται όλες (παλιές και νέες) με τη νομοθετική ρύθμιση του 2019. Σε καμία περίπτωση κατώτερες από την Εθνική Σύνταξη.
- Χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων και κέντρων υγείας για προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και κάλυψη των αναγκών τους.
Η δική μας Ανάσταση, των αποστράτων και των συνταξιούχων, θα έρθει μόνο μέσα από τους συνεχείς, μαζικούς, διεκδικητικούς αγώνες.