Ο υπαστυνόμος Γιάννης Παλαβός (1912-2002), στις 19 Δεκέμβρη 1943 απολύθηκε από την Αστυνομία επειδή δεν δέχτηκε να δώσει φρουρά για εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούσαν οι Γερμανοί καταχτητές και έπεισε και άλλους στην Αστυνομία να μη δεχτούν αυτή την ατίμωση. Καταδιωκόμενος από τους ναζί διέφυγε στην Ελεύθερη Ελλάδα όπου εντάχθηκε στην Εθνική Αντίσταση (Πολιτοφυλακή Πελοποννήσου). Στα χρόνια που ακολούθησαν βάδισε τον ίδιο δρόμο με όλους όσους αγωνίστηκαν για το δίκιο και την τιμή του λαού (εξορίες, καταδίκες, φυλακίσεις). Μέχρι το τέλος της ζωής του πάλεψε για τα ιδανικά του, με το ΚΚΕ, του οποίου υπήρξε μέλος από το 1942, όντας εν ενεργεία αστυνομικός. Ο ίδιος είχε δηλώσει πως όταν μπήκε στην αστυνομία δεν ήταν κομμουνιστής αλλά ως αστυνομικός, βλέποντας την κοινωνική αδικία, έγινε κομμουνιστής. Η ζωή και οι αγώνες του Γιάννη Παλαβού, όπως και άλλων ξεχωριστών αστυνομικών, δίνουν μια ξεκάθαρη και τίμια απάντηση στις θεωρίες, θέσεις και δηλώσεις, πως δεν μπορούν να κερδηθούν συνειδήσεις υπέρ του λαού στην αστυνομία, έναν ένοπλο μηχανισμό κοινωνικής επιτήρησης και κρατικής καταστολής.