Το Πολυτεχνείο ζει μέσα στους αγώνες της νεολαίας, των εργαζόμενων, του λαού μας. Η επέτειος της εξέγερσης δεν είναι μόνο ευκαιρία να τιμήσουμε όσους αγωνίστηκαν ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία και να βγάλουμε διδάγματα από τον αγώνα του Νοέμβρη του 1973. Είναι και πρόσταγμα για συνέχιση και ενδυνάμωση των σημερινών αγώνων.
Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου, 48 χρόνια τώρα, παραμένουν αδικαίωτα και παίρνουν νέες διαστάσεις. Η φτώχεια και η ανεργία, οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, η ακρίβεια, η ισοπέδωση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η αποσάρθρωση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, οι ανάλγητες πολιτικές στη διαχείριση της πανδημίας του κορονοϊού, καθώς και στη λήψη μέτρων για την προστασία του λαού από τις φυσικές καταστροφές, είναι η πραγματικότητα που βιώνει ο λαός μας και επιβάλλει την αγωνιστική του ανάταση.
Παράλληλα, η κυβέρνηση εντείνει την καταστολή, ως απαραίτητο συμπλήρωμα των αντιλαϊκών της πολιτικών. Επιτίθεται στη νεολαία που διαμαρτύρεται και οργανώνει το νέο «σπουδαστικό» της ασφάλειας στα πανεπιστήμια. Ενισχύει τις ειδικές κατασταλτικές μονάδες και ποινικοποιεί τις απεργίες και τους λαϊκούς αγώνες. Τσακίζει τους εργαζόμενους που διαδηλώνουν, με τα δακρυγόνα και τους εκτοξευτήρες νερού. Όπως, έγινε και στο Πολυτεχνείο, ο λαός αντιστέκεται, δεν σκύβει το κεφάλι.
Το σύνθημα «έξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ» γίνεται επίκαιρα αδικαίωτο, με τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, τη διεύρυνση της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις και την παραχώρηση όλων των υποδομών της πατρίδας μας για τις πολεμικές τους εξορμήσεις ενάντια στους λαούς της περιοχής. Η κυβέρνηση της Ν.Δ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και άλλα κόμματα, εξωραΐζουν τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, καθώς και την ιμπεριαλιστική Γαλλία, ως παράγοντες ασφάλειας για την περιοχή. Πρόκειται για κούφια λόγια και άθλια ψέματα. Οι συμφωνίες με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία είναι επιθετικές, δεν προστατεύουν την πατρίδα μας αλλά υποδαυλίζουν την επιθετικότητα της Τουρκίας και εμπλέκουν το λαό μας σε μεγαλύτερους κινδύνους από τους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών. Ο λαός μας έχει βαθιά εμπειρία και εμπνέεται από το αντιμπεριαλιστικό περιεχόμενο του Πολυτεχνείου.
Για τους αστυνομικούς πρέπει να είναι απόλυτα ξεκάθαρο ότι η δικτατορία των συνταγματαρχών ήταν ένα φασιστικό καθεστώς, που στήριξε την επιβίωσή του στις δολοφονίες, στις φυλακίσεις, στους βασανισμούς, στις εξορίες. Δημιούργησε οικονομικά σκάνδαλα, ξεπούλησε τον πλούτο της χώρας και οδήγησε στην καταστροφή και διχοτόμηση της Κύπρου. Ούτε βέβαια, πρέπει να ξεχνούν ότι αυτή ετοιμάστηκε και επιβλήθηκε σε μια εποχή που ο αντικομμουνισμός, το φακέλωμα, τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων και οι διώξεις του λαού, ήταν στην ημερήσια διάταξη του επίσημου κράτους. Η εποχή της χούντας ήταν περίοδος ντροπής και όχι αυτή που επιχειρούν να μας παρουσιάσουν οι υμνητές της, χουντικοί και χρυσαυγίτες, που αρνούνται ακόμη και τους νεκρούς της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ακόμη και τώρα, που η δικαστική καταδίκη της Χρυσής Αυγής κατέδειξε ξανά την εγκληματική φύση του φασισμού, αυτοί εκμεταλλεύονται την απραξία και την ανοχή της αστυνομίας, για τη συνέχιση της φασιστικής τους δράσης. Εξακολουθούν να χύνουν δηλητήριο στο χώρο των ενστόλων. Μεγάλες ευθύνες έχουν οι σύνδεσμοι των αποστράτων που μαζί με τους χουντικούς καλλιεργούν τον αντικομμουνισμό και διοργανώνουν ή συμμετέχουν σε τελετές μίσους. Κανένας εφησυχασμός απέναντι στους σύγχρονους υμνητές της χούντας, σε όσους χύνουν το δηλητήριο του ρατσισμού και του φασισμού. Ο λαός θα τσακίσει το φασισμό με την καθημερινή πάλη του.
Τιμώντας την επέτειο του Πολυτεχνείου, τιμάμε μαζί με όλους τους αγωνιστές και εκείνους τους ξεχωριστούς, τους λίγους συναδέλφους μας αστυνομικούς, που αγωνίστηκαν και διώχτηκαν από τη στρατιωτική δικτατορία. Τους αστυνομικούς που δεν έγιναν βασανιστές και δυνάστες του λαού μας, που δεν συμβιβάστηκαν ούτε ανέχτηκαν το φασισμό και τη βαρβαρότητα του χουντικού καθεστώτος. Εκείνους τους λίγους, που δεν έστρεψαν τα όπλα τους ενάντια στους φοιτητές και τους εργάτες. Πρέπει να είναι πρότυπα για τους σημερινούς αστυνομικούς, που η κυβέρνηση εργαλειοποιεί ενάντια στη νεολαία και τους εργαζόμενους, με την ένταση της καταστολής. Να απομονώσουν τους υμνητές της δικτατορίας και του φασισμού μέσα στα αστυνομικά τμήματα, στις άλλες υπηρεσίες της αστυνομίας και στις αστυνομικές ενώσεις. Να διαφυλάξουν κάθε ελεύθερη και δημοκρατική φωνή στο χώρο τους και να αντισταθούν στην ισοπέδωση των δικαιωμάτων τους και στην κυβερνητική χειραγώγηση. Να σέβονται τα δικαιώματα του λαού και ιδιαίτερα των προσφύγων και των μεταναστών, που οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις έφεραν ως τη χώρα μας. Να αντιδράσουν οι ίδιοι οι αστυνομικοί στην καταστολή, που τους βάζει απέναντι σε όλο τον αγωνιζόμενο λαό και να μη λειτουργούν ως τυφλά όργανα καταστολής. Από τα μηνύματα του Πολυτεχνείου να βγάλουν και οι σημερινοί αστυνομικοί τα δικά τους διδάγματα και συμπεράσματα.
Η ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ, οι λίγοι απόστρατοι αστυνομικοί, που «κράτησαν τη ζωή τους» και συνεχίζουν στο πλάι του λαού, το ξέρουν πολύ καλά, πως η πιο μεγάλη δύναμη είναι η οργάνωση, η αλληλεγγύη και η μαζική αγωνιστική δράση του λαϊκού κινήματος. Είναι αυτή που αναδείχτηκε ενάντια στη βία και την τρομοκρατία της χούντας στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Είναι αυτή που θα βάλει και πάλι το λαό μπροστάρη στις εξελίξεις στον τόπο μας, για τη ζωή που αξίζει στη γενιά μας και ιδίως στις γενιές που μέλλονται να έρθουν. Μέχρι να δικαιωθούν τα συνθήματα του Πολυτεχνείου και «να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση».
Αγώνας μαζί με το λαό. Όχι στην καταστολή.
Το Πολυτεχνείο ζει! Έξω οι βάσεις και οι αμερικανοί.