Είναι σπόρος που πέφτει σε άγονη γη κι όμως βγάζει φύλλα, ανθίζει, διψάει να ομορφύνει.
Κι ας φυσάνε οι ανέμοι κι ας κυλάει η βροχή κι ας ρωτούνε τα ποτάμια
κι ας πεθαίνουμε ξένοι…
(στίχοι Παντελής Ροδοστόγλου)